Marskość wątroby jest na tyle problematycznym schorzeniem, że przez wiele lat może rozwijać się bezobjawowo. Do jej czynników ryzyka należy głównie nadmierne picie alkoholu oraz zakażenie wirusem HBV i HCV. Choroba ta polega na stopniowym, ale nieodwracalnym włóknieniu tkanek wątroby. W ten sposób tworzą się tzw. guzki regeneracyjne, które nie są prawidłowo ukrwione, przez co po niedługim czasie obumierają. Prawidłowy miąższ wątroby jest sukcesywnie zastępowany włóknami tkanki łącznej, a wątroba traci swoje funkcje.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby jest chorobą wywołaną przez wirusy: HCV i HBV. Do zarażenia dochodzi na drodze kontaktu z krwią chorego, zanieczyszczonym sprzętem medycznym lub poprzez seks bez prezerwatywy. Chorobę może wywołać również wirus HSV, który przenoszony jest poprzez kontakt z zanieczyszczoną wodą. Wielu pacjentów przechodzi ostre wirusowe zapalenie wątroby bez żadnych poważnych objawów, bądź skąpoobjawowo. Poważne symptomy częściej rozwijają się u dorosłych pacjentów, niż u dzieci. Infekcja rozpoczyna się od objawów grypopodobnych. Następnie dochodzi ucisk w okolicach wątroby, nudności, wymioty i osłabiony apetyt. W skrajnych przypadkach ostre wirusowe zapalenie wątroby może doprowadzić nawet do śmierci, jednak dotyczy to osób, które cierpią jednocześnie na inne choroby wątroby.

Stosowanie leków jest zawsze obarczone ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Jednym z nich jest działanie hepatotoksyczne, czyli uszkadzające komórki wątroby. Takie efekt występuje m.in. po niektórych antybiotykach, lekach przeciwbólowych czy lekach przeciwdepresyjnych. Ryzyko wystąpienia polekowego uszkodzenia wątroby wzrasta u osób po 50. roku życia, które często stosują kilka leków jednocześnie. Dodatkowo istotna jest również indywidualna podatność na takie uszkodzenia, oraz ogólny stan zdrowia pacjenta. W większości przypadków odstawienie leku, który powoduje uszkodzenie hepatocytów, wystarcza do samoistnego ustąpienia objawów choroby.

Niealkoholowe stłuszczenie wątroby polega na nadmiernym odkładaniu się tłuszczu w hepatocytach. O chorobie tej mówi się, gdy zawartość lipidów przekracza 5%. Innym kryterium, niezbędnym do diagnozy, jest spożycie alkoholu, nie przekraczając 20 g etanolu dziennie. Niealkoholowe stłuszczenie wątroby jest przede wszystkim skutkiem nieprawidłowego stylu życia, które często wiąże się z jednoczesnym rozwojem cukrzycy typu II, otyłości i nadciśnienia tętniczego. Obecnie szacuje się, że niealkoholowe stłuszczenie wątroby może dotyczyć aż co 5 dorosłego Europejczyka. Choroba ta, gdy jest nieleczona bądź jest leczona nieefektywnie, może prowadzić do marskości wątroby i do zwiększenia ryzyka zachorowania na raka wątrobowokomórkowego.

Etanol prawie całkowicie metabolizowany jest w wątrobie, gdzie gromadzony jest szkodliwy aldehyd octowy — produkt metabolizmu alkoholu etylowego. Nadmierne spożywanie alkoholu może powodować zmiany w wątrobie o różnych stopniu zaawansowania. Do najpoważniejszych należą: alkoholowe stłuszczenie wątroby, alkoholowe zapalenie wątroby oraz alkoholowa marskość wątroby. W początkowych stadiach, choroby te przebiegają skąpoobjawowo lub dają niecharakterystyczne objawy. Niestety dalszy ich rozwój często prowadzi do konieczności przeszczepu wątroby lub śmierci.

Rak prostaty jest jednym z najczęściej diagnozowanych nowotworów u mężczyzn. Wczesne stadia raka mogą przebiegać bezobjawowo, dlatego regularne badania, takie jak oznaczenie poziomu PSA (antygenu specyficznego dla prostaty) oraz badanie per rectum, są kluczowe dla wczesnego wykrycia. Objawy zaawansowanego raka prostaty mogą obejmować trudności w oddawaniu moczu, ból w okolicy miednicy, krew w moczu oraz bóle kości.